- 1 -
الإمام ناصر محمد اليماني
25 - 08 - 1430 هـ
17 - 08 - 2009 مـ
۲۶- مرداد - ۱۳۸۸ ه.ش.
01:50 صباحاً
_________
اسم اعظم خداوند از اسماء الحسنی خداوند جدا نیست...
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين... تا به حال کسی از انبیا یا رسولان خداوند؛ مردم را از این امر باخبر نکرده است و بیان آن برای مردم به مهدی منتظر اختصاص داده شده و خداوند آن را نشانهای در قلب کسانی قرار داده که حق شناخت پروردگارشان را آن گونه که شایسته اوست به جا آورده باشند؛ از انصار پیشگام برگزیده در دوران گفتگو قبل از ظهور؛ کسانی که خداوند آنان را در زمان مقدر شده در کتاب مسطور به پایگاه- اینترنتی- ما رسانده است و بازگشت امور به خداوند است. آیا تا به حال شنیدهاید نام یکی از بندگان خدا عبدالنعیم اعظم باشد؟ با این که مسلمانانی که پیرو رسولان خدا هستند ۹۹ نام در میان نامهایشان وجود دارد که برای خدا ست مثل عبدالله؛ عبدالرحمن تا ۹۹ اسم؛ ولی نام عبدالنعیم تا به حال وجود نداشته است که برایت روشن میکند قبل از مهدی منتظر حقا کسی این خبر را به احدی از مردم نداده است....
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخوك الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
لا تَفريق بَيْن أسماءِ الله الحُسنى واسم اللهِ الأعظَم ..
بِسم الله الرَّحمن الرَّحيم، وسلامٌ على المُرسَلين، والحَمْدُ لله رَبِّ العالَمين..
لَم يَسبِق وأن عَلَّم النَّاسَ به نبيٌّ ولا رَسولٌ؛ بل الذي يختصّ ببيانه للنّاس هو المهديّ المنتظَر ليجعل الله ذلك آية التَّصديق في أنفُس الذين قدروا ربَّهم حقّ قدره مِن الأنصار السَّابقين الأخيار في عصر الحوار من قبل الظهور مِن الذين أعثرهم الله على موقعنا بِقَدَرٍ مَقدورٍ في الكِتاب المَسطور وإلى الله تُرجَع الأمور.
فهل قَط سَمِعت بعبدٍ من عباد الله اسمه عَبْد النَّعيم الأعظَم؟ برغم أنَّ المُسلمين من أتباع الرُّسل تجدون في أسمائهم (99) اسمًا لله؛ أي: عَبْد الله، عبد الرحمن، إلى رقم (99)؛ ولكنّك لم تَجِد عبد النَّعيم، مِمَّا يتبيَّن لك أنَّه حَقًّا لا يُنبِّئُهُم به مِن قَبْلِ المهديّ المُنتظَر أحَدٌ مِن النَّاس أجمَعين.
وسلامٌ على المُرسَلين، والحَمدُ لله رَبِّ العالَمين..
أخوك الإمام المهديّ؛ ناصر محمد اليمانيّ.
_________________
- 2 - الإمام ناصر محمد اليماني
02 - 09 - 1430 هـ
23 - 08 - 2009 مـ
۱ - شهریور - ۱۳۸۸ ه.ش.
11:37 بعد از ظهر
_________
همانا که حقیقت رضوان خدا بر بندگان مقربش؛ نعیمی غیر از نعیم جنت است...
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
ومن مهدی منتظر در مورد این حدیث در پیشگاه خدا شهادت میدهم:
این حدیث به دروغ به نبی نسبت داده شده چرا که نبی خدا از روی هوی سخن نمیگوید و این حدیث با آیات محکم کتاب تناقض دارد؛ چطور ممکن است محمد رسول الله بین اسماء الله تفاوت قایل شده و بگوید: [ به کسی که جانم به دست اوست قسم؛ او خدا را با نام اعظمش خواند که وقتی خدا را با ان نام بخوانی اجابت میشود و اگر سؤال کنی؛ عطا میگردد]
سبحان الله العظیم و تعالی علوا کبیرا! چطور ممکن است خداوند به بندهاش جواب ندهد مگر با اسم اعظمش خوانده شود؟ سبحانه وتعالى علواً كبيراً، ولی خداوند فرموده است بین اسامی خداوند تفاوتی نیست و خداوند را با هریک از اسماء الحسنایش که بخوانید؛ اجابتتان میکند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى} صدق الله العظيم [الإسراء:۱۱۰].
و این آیه محکم با حدیث دروغی که مردم را به تفاوت قایل شدن میان اسماء الله الحسنی دعوت کرده و قائل به این است که خدا پاسخ نمیدهد مگر این که با اسم اعظمش خوانده شود؛ متناقض است. سبحانه وتعالى علواً كبيراً! من در کتاب چیزی درمورد این که خداوند اسمی دارد که از اسامی دیگر او بزرگتر است نمییابم؛ همانا که علت نامگذاری آن به عنوان "اسم اعظم" این نیست که از اسماء الله الحسنی خداوند بزرگتر است؛ بلکه منظور از توصیف به عنوان اسم اعظم ؛ نعیم خداوند است که از جنت نعیم بزرگتر است؛ چون خداوند صفت نعیم رضوان نفسش از بندگان را در این نام قرار داده است و بندگان درخواهند یافت که رضوان خدا از آنان به حق از نعیم جنت خداوند بزرگتر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
خداوند در آیه محکم به شما فتوا میدهد که صفت رضوان او از بندگان؛ نعیمی بزرگتر از نعیم جنت است؛ و همه کسانی که با ذکر خدا قلبشان مملو از خوف ( ترسان ) میشود و وقتی آیات خداوند بر آنها خوانده میشود بر ایمانشان افزوده و به پروردگارشان توکل میکنند؛ شاهد حقیقت این امرند[اشاره به آیه کریمه سوره الأنفال:إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٢﴾] آنها کسانی هستند که خداوند ایمان را در قلبشان مکتوب نموده و با روحی از نزد خود یاریشان میدهد[ اشاره به آیه کریمه سوره المجادله: أُولَـٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَـٰئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٢٢﴾ و این روح صفت رضوان نفس خدا از ایشان است و آنها همین الآن و در حالی که هنوز در این دنیا هستند میدانند که حب خداوند قرب و نعیم رضوانش؛ به حق نعیم اعظم الهی است از نعیم بهشت خداوند بسیار بزرگتر است؛ این نعیم روح و ریحان است که به نفوس آنان نازل میشود و نشانهای از نزد پروردگارشان است که بدانند که خداوند از آنان راضی است و دوستشان دارد و به قرب او رسیدهاند...[ اشاره به آیات کریمه سوره الواقعة: فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩﴾]...
برادر گرامی؛ آیا میدانی راز و حکمت آفرینش جن و انس در راز اسم اعظم الهی نهاده شده ؟این راز در ذات و نفس خداوند است؛ یعنی صفتی است برای نعیم رضوان خدا بربندگان؛ خداوند جن و انس را برای این آفریده تا در پی عبادت نعیم رضوان پروردگارشان بر خود باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]. یعنی خداوند آنها را برای این نیافریده که هدف از خلقتشان را رفتن به بهشت و یا ورود به آتش قرار دهد؛ بلکه آنها را آفریده تا رضوان نفس خدا تعالی بر بندگانش را عبادت کنند؛و "وسیله" حق این نیست که نعیم اعظم رضوان خداوند بر آنان را وسیله تحقق نعیم کوچکی که حورالعین و بهشت است کنند؛ بلکه "وسیله" را برای رسیدن به حب و قرب بیشتر به ذات خداوند؛ طلب کنند؛ اگر شما خدا را میپرستید؛ پس برای حب و قرب و نعیم رضوان او رقابت کنید و راز دعوت مهدی منتطر از تمام بشریت در این نهفته تا آنان هدف خلقتشان را محقق سازند. خداوند آنها را برای لذت بردن از نعیم دنیا و آخرت نیافریده است؛ بلکه برای برخورداری از نعیم رضوان خداوند بر آنان خلق نموده؛ تا برای حب و قرب بیشتر به پروردگاررقابت نمایند. و من مهدی منتظر به برادر گرامیم قول میدهم اگر دعوت مهدی منتظر که همگان را به سوی حقیقت اسم اعظم الهی دعوت میکند اجابت کرده و با عمل خود این دعوت را تصدیق نموده و اعلان کند از کسانی است که برای حب و قرب و نعیم رضوان نفس خدا رقابت میکنند وبا انجام اعمال خیر از مؤمنین پیشی میگیرد؛ خداوند به محض گرفتن این تصمیم و ایجاد تغییر در نفست با " روح و ریحان" یاریت کرده و در نفست درخواهی یافت که این روح و ریحان؛از جنات نعیم بزرگتر استو سپس خواهی یافت که از مقربین شدهای. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [الواقعة].
و این حقیقت رضوان خدا بربندگان مقربش است؛ نعیمی غیر از نعیم جنت و برای همین خداوند تعالی میفرماید:
{فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [الواقعة].
و این "روح" حقیقت نعیم رضوان خدا از کسانی است که الرحمن؛ ایمان را در قلبهایشان نوشته است و خداوند در نزد آنان از هرچیز- پدران و مادران و فرزندانشان- محبوبتر شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَّا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [المجادلة].
در فرموده خداوند تعالی تدبر کن؛ میبینی اول از روح نعیم رضوانش یاد میکند و بعد از جنت نعیم سخن میگوید: {وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم.
پس این نعیم را ؛ نعیم رضوان خداوند معرفی کرده و میفرماید:
برادر گرامی؛ آیا نمیدانی این نعیم راز خلقت شماست و زیاده طلبی و افزون کردن مال در دنیا شما را از حکمت خلقتتان بازداشته است؟ و از حکمت آفرینشتان از شما سؤال خواهد شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
این چه نعیمی است که زیاده طلبی و مال اندوزی در حیات دنیوی و زینتهای این حیات؛ شما را از آن غافل داشته ؟ این نعیم رضوان خدا بربندگانش است و خداوند انس و جن را برای این آفریده که نعیم رضوان خداوند تعالی را عبادت کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
و اما درمورد فتوایم که شما قطعا هیچ بندهای از بندگان خدا را پیدا نمیکنید که نامش عبدالنعیم اعظم باشد؛ علت این است که شما تنها ۹۹ اسم را میدانید و تنها این خبیر از اسم اعظم «الرحمن» که در ذات خداوند رحمن نهفته است [مهدی منتظر عبدالنعیم اعظم ناصر محمد یمانی] مردم را از آن نام باخبرمی کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيراً} صدق الله العظيم [الفرقان:۵۹].
و "خبیر به الرحمن" انسانی است که خداوند بیان شامل و فراگیر قرآن را به او آموخته؛ و او امام مهدی است که خداوند در قرآن عظیم بعد از الله سبحانه و تعالی علوا کبیرا؛ او را به شهادت میگیرد.
تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الرعد].
اگر ناصر محمد یمانی به حق مهدی منتظر و صادق باشد؛عالم و جاهلی نیست که از قرآن با من محاجه کند؛ الا این که با برهان علمی محکم براو مهیمن و غالب شوم که برای هر ادعایی برهان لازم است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [النمل:۶۴]. الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
إنَّما حَقيقة رضوانِ الله على عِبادهِ المُقَرَّبين نَعيمٌ غَيْر جَنَّة النَّعيم ..
بِسْم الله الرَّحمن الرَّحيم، وسلامٌ على المُرسَلين، والحَمْدُ لله رَبِّ العالَمين..
وأنا المَهديّ المُنتَظَر أشهَدُ لله أنَّ هذا الحَديث:
كَذِبٌ وافتِراءٌ على نَبيِّه الذي لا يَنطِق عَن الهَوى كَونه مُناقضٌ لِمُحكَم الكِتاب؛ فكيف يُفَرِّق مُحمدٌ رسول الله بين أسماء الله فيقول: [والذي نفسي بيده لقد سأل الله باسمه الأعظم الذي إذا دعي به أجاب وإذا سئل به أعطى]؟! سبحان الله العظيم وتعالَى عُلوًّا كَبيرًا، فكيف لا يُجيب إلَّا مَن سأله باسمه الأعظَم؟! سبحانه وتعالى عُلوًّا كَبيرًا، ولَكِنَّ الله قال أنَّه لا تفريق بين أسماء الله، وبِأيٍّ من أسماء الله الحُسنَى تدعونه يُجِيبكم، تصديقًا لقول الله تعالى: {قُلِ ادْعُوا اللَّـهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَـٰنَ ۖ أَيًّا مَّا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ} صدق الله العظيم [الإسراء:١١٠].
وعليه فإنَّ هذه الآية المُحكَمة أصبحت مُتناقِضةً مع الحديث المُفترَى الذي يدعو إلى التَّفريق بين أسماء الله الحُسنَى وأنَّه لا يجيب إلَّا مَن سأل الله باسمه الأعظَم، سبحانه وتعالى عُلوًّا كَبيرًا! فلم أجِد في الكتاب أنّ له اسمًا أعظَم من أسمائه الأخرى، وإنَّما يُوصَف بالأعظَم ليس لأنَّه أعظم مِن أسماء الله الحُسنى؛ بل يوصف باسم الله الأعظم أي أنّه نَعيمٌ أعظم من جَنَّات النَّعيم لأن الله جعله صفةً لنعيم رضوان نفسه على عباده لأنّهم سيجدون حقيقة رضوان الله عليهم هي حَقًّا أكبَر من نعيم الجنة. تصديقًا لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
وفي هذه الآية المُحكَمة قد أفتاكم الله أنّ صفة رضوانه على عباده نعيمٌ أكبَر مِن جَنَّته، ويشهد بذلك كافَّة الذين إذا ذُكِر الله وجلَت قلوبهم وإذا تُليت عليهم آياته زادتهم إيمانًا وعلى ربّهم يتوكَّلون؛ أولئك كَتَب الله في قلوبهم الإيمان وأيَّدهم بروحٍ منه وهي روح الصِّفة لنعيم رضوان نفسه عليهم فيعلمون الآن - وهم لا يزالون في الدُّنيا - أنّ حُبَّ الله وقربه ونعيم رضوان نفسه لهو حَقًّا النَّعيم الأعظَم والأكبَر مِن نعيم جنته؛ ذلك هو نَعيم الرُّوح والرَّيحان يتنزَّل إلى أنفسهم؛ آيةٌ لهم من ربِّهم أنّه رضي عنهم وأحبَّهم وقرَّبهم.
أفلا تعلم أخي الكريم أنَّ سرَّ اسم الله الأعظم الذي جعل سِرَّه في ذات نفسه صِفَةٌ لنعيم رضوانه على عباده وفيه يوجَد سِرّ الحِكمة مِن خَلْق الجِنّ والإنس ليعبدوا نعيم رضوان ربّهم عليهم؟ تصديقًا لقول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
بمعنى أنّ الله لم يخلقهم ليجعل الهدَف مِن خلقهم أن يُدخِلهم جنته أو يدخلهم ناره؛ بل ليعبدوا رضوان نفسه تعالى على عباده، وليست الوسيلة الحَقّ أن تَتَّخِذوا النَّعيم الأعظَم (رضوان الله عليكم) وسيلة لتحقيق النَّعيم الأصغَر (الحور العين وجَنَّات النّعيم)؛ بل ابتغوا إليه (ذاته) الوسيلة أيّكم أحبّ وأقرَب إلى الله إن كنتم له عابدين، فتنافسوا على حُبّ الله وقربه ونعيم رضوان نفسه، وفي ذلك يكمن سِرّ الدعوة للمهديّ المنتظَر لكافة البشر أن يحقّقوا الهدف مِن خلقهم؛ ولم يخلقهم الله مِن أجل الاستمتاع بنعيم الدُّنيا والآخرة؛ بل ليستمتعوا بنعيم رضوان الله عليهم فيتنافسوا إلى ربّهم أيّهم أحَبّ وأقرَب.
وأنا المَهديّ المُنتَظَر أعدك أخي الكريم لَئن أجبت دعوة المهديّ المُنتَظَر إلى حقيقة اسم الله الأعظم وصدَّقت به بالعمل فأعلَنت أنَّك لَمِن المُنافِسين على حُبِّ الله وقُربه ونَعيم رضوان نفسه فتُسابِق المُؤمنين بالخيرات فإنّ الله سوف يَمدك فَور قرارك وتغيير ما في نفسك؛ فيمدك بِروحٍ وريحانٍ تجده في نفسك لهو أعظم من جنات النَّعيم، ومن ثم تعلَم أنَّك أصبحت مِن المُقَرَّبين. تصديقًا لقول الله تعالى: {فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿ ٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿ ٨٩﴾} صدق الله العظيم [الواقعة]، فتلك هي حقيقة رضوان الله على عباده المُقَرَّبين؛ نعيمٌ غير جنة النّعيم. ولذلك قال الله تعالى: {فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿ ٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم.
فتلك الرَّوح هي حقيقةٌ لنعيم رضوان الله على الذين كتب الله في قلوبهم الإيمان بالرَّحمن، فأصبح الله هو أحبّ شيءٍ إلى أنفسهم من آبائهم وأمهاتهم وأبنائهم، تصديقًا لقول الله تعالى: {لَّا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَـٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَـٰئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [المجادلة].
فتدبَّر قول الله تعالى تجده ذَكَرَ روح نعيم رضوانه ثم نعيم جنته: {وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَـٰئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم.
ومن ثم عَرَّف هذا النّعيم بأنّه نعيم رضوان الله عليهم فقال: {رَضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَـٰئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم.
أفلا تعلم أخي الكريم أنَّ في ذلك النّعيم سِرّ الحِكمة مِن خلقكم وأنّه قد ألهاكُم التكاثر في الحياة الدنيا عن الحِكمة من خلقكم؟ فعن الحكمة من خلقكم سوف تُسألون. تصديقًا لقول الله تعالى: {أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿١﴾ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢﴾ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿٥﴾ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿٦﴾ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿٧﴾ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [التكاثر].
فما هو النّعيم الذي ألهاكم عن تحقيقه التكاثرُ في الحياة الدُنيا وزينتها؟ إنَّه نعيم رضوان الله على عباده، ولذلك خَلَق الجِنّ والإنس ليعبدوا نعيم رضوان الله عليهم، تصديقًا لقول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
وأما بالنسبة لفتواي أنّكم لن تجدوا قَط أحدًا من عباد الله اسمه (عبد النَّعيم الأعظم)، وذلك لأنّهم لا يعلمون إلَّا (99) اسمًا، ولا ولن يُعَرِّف النَّاس بهذا الاسم إلا الخبير باسم الله الأعظم في ذات الرَّحمن (المهديّ المنتظَر عبد النّعيم الأعظم ناصر محمد اليمانيّ)، تصديقًا لقول الله تعالى: {ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ الرَّحْمَـٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الفرقان]
والخبير بالرحمن هو ذلك الإنسان الذي علَّمه الله البيان الشامِل للقرآن؛ ذلك هو الإمام المهديّ الذي اتَّخذه الله على القرآن العظيم شَهيدًا من بعد الله سبحانه وتعالى عُلوًّا كَبيرًا. تصديقًا لقول الله تعالى: {وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الرعد].
فلن يحاجّني عالِمٌ أو جاهلٌ من القرآن إلَّا هيمنتُ عليه بسلطان العِلْم المُحكَم من القرآن العظيم؛ فإن كان ناصر محمد اليمانيّ هو حقًّا المهديّ المنتظَر (مِن الصَّادقين) فَلِكُلِّ دعوى برهان تصديقًا لقول الله تعالى: {قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [النمل].