الإمام ناصر محمد اليماني
22 - محرم - 1440 هـ
02 - 10 - 2018 مـ
۱۰-مهر-۱۳۹۷ه.ش.
11:49 صباحاً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
ــــــــــــــــــــــــ
پاسخ امام مهدی به "عبد الله الباحث عن الحقّ" در نامه‌ای خصوصی.
شایسته است از حق پیروی شود و ما در تبیان وروشن ساختن حق امری سری وپنهان نداریم...
اقتباس المشاركة :
نوشته اصلی توسط عبدالله الباحث
اقتباس المشاركة :
نوشته اصلی توسط امام ناصر محمد یمانی:
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد خاتم الأنبياء والمرسلين؛ عزیز من حق خداوند از هر حقی بزرگ‌تر است و بعد از حق چیزی جز گمراهی نیست؛ شفیعی وجود ندارد؛ به حق هیچ بنده‌ای –از خدا- مسئلت نکن. هرکس که باشد بنده‌ای از بندگان خداوند است همان طور که تو بنده خداوندی و مانند هر بنده دیگر در مورد خدا حقی داری؛ نور چشم من ، شاکر باش و پروردگار سبحان را به حق اسماء الحسنی و صفات علیه‌اش بخوان؛ وکیل بودن خداوند کافی است. همراه خدا احدی را مخوان و به هیچ کس متوسل مشو چرا که خداوند از مادر و پدر و از تمام بندگان به تو مهربان‌تر است و سلام علی المرسلین و الحمدلله رب العالمین.
برادرت امام مهدی ناصر محمد یمانی.
—
انتهى الاقتباس
عزیز من ناصر محمد ؛ از پاسخت متشکرم. من به نماز گزاردن روی خاک زمین ملتزم هستم و حتی اگر روی خاکی که از خاک کربلا گرفته شده سجده می‌کنم به این نیت است که سرم را روی خاک می‌گذارم و یا چیزی که از زمین روییده باشد مثل حصیر ولی به استناد احادیث متواتر نقل شده از محمد و آلش روی فرش سجده نمی‌کنم؛ حکم سجود چیست؟ می‌دانم شما برای-بیان در مورد- نماز شروطی را معین کرده‌اید؛ و من تنها بنده‌ای از بندگان خدا هستم و از نظر خاندان به تو نزدیک و از خطبه‌های تو رایحه پاک و هدایت را استشمام می‌کنم؛ نمی‌خواهم با تو بیعت کنم مگر بعد از این که تمام بیاناتت را خوانده باشم. چون می خواهم بر اساس بینات و یقین عمل کنم و به یاری خدا تمام آن چه که درمورد نماز و غیر آن نوشته‌ای را خوانده‌ام.
سیره نبی ( صلَّى الله عليه و آله )این بود که بر زمین یا چیزی که از زمین روییده باشد مثل حصیر سجده می‌کرد و ایشان( صلَّى الله عليه و آله ) دیگران را نیز به همین کارتشویق می‌نمود؛ همان طور که سیره مسلمانان در دوران رسول ( صلَّى الله عليه و آله ) بود که در مسجدی که کف آن با سنگریزه پوشانده شده بود سجده می‌کردند و مسلمانان التزام داشتند علی‌رغم حرارتش؛ بر روی آن سجده کنند که نشان دهنده ضرورت سجده بر زمین است.
امام باقر(علیه السلام) در پاسخ سؤالی درمورد سجده بر زفت یعنی قیر فرموده است: خیر و نه روی پارچه پنبه‌ای و نه روی پشم گوسفند و نه هرچیز دیگری حیوانی و نه روی مواد قابل خوردن و نه روی میوه‌های زمینی و نه روی چیزی که از پارچه فاخر ساخته شده باشد.
از امام صادق(علیه السلام) درمورد نمازبرروی فرش؛بوریا و آن چه که از مو بافته شده باشد سؤال شد و فرمود:روی آن سجده نکن؛ اگر روی آن بایستی و نماز بخوانی ولی روی زمین سجده کنی مشکلی نیست و اگر حصیر پهن کرده و روی حصیر سجده کنی مشکلی نیست. وسائل الشیعه 592/3
يكي از صحابه روي لبه عمامه‌اش سجده کرد( حین سجده عمامه بین پیشانی و زمین قرار گرفت) نبی ( صلَّى الله عليه و آله ) با دست خود عمامه را از پیشانی او برداشت.سنن البیهقی:105/2
از خداوند مسئلت می‌کنم قلب‌های ما را نورانی گرداند و در فرج قائم آل محمد تعجیل فرماید و او را از کید دشمنانش حفظ کند.
—
انتهى الاقتباس
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله ومن والاه واتّبع نهجه على بصيرةٍ من الله..
نورچشمانم؛ درمورد مکان سجده در آیات محکم کتاب خداوند آن چه که می‌یابم پاک بودن آن است؛ چیزی که بر آن سجده می کنی باید از نظر ظاهری تا حد امکان تمیز و عاری از کثیفی باشد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
همانا که پاک بودن از کثیفی یعنی تمیز و نظیف بودن؛ هم چنین لباس باید عاری از کثیفی باشد و وقتی احساس می‌کنید که ظاهرش کثیف است یا بوی نجس می‌دهد؛ باید آن را تمیز کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{{وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾}} صدق الله العظيم [المدثر]
مگر این که در سفر باشید؛ چرا که خداوند در دین برای شما حرج و سخت‌گیری نمی‌کند
مهم این است که روی چیزی سجده شود که پاک بوده و کثیفی نداشته باشد و بوی نجس و آزار دهنده نداشته باشد؛ فرقی ندارد عمامه باشد یا خاک یا حصیر؛ بوی بد و نجس مشام را مدام آزار می‌دهد حتی اگر به ظاهر کثیفی مکان سجده دیده نشود ولی با بو کردن ؛ بوی نجسی را می‌توان استشمام کرد.
به حق برایت فتوا می‌دهیم که می‌توانی برای پروردگارت روی هر چیزی که از کثیفی پاک باشد و بوی بدی نداشته باشد و در ظاهر کثیفی آن دیده نشود سجده کنی. حال اگر تنها بعد از سجده متوجه بوی بد آن شدی؛ نمازت را مشکن؛ بلکه دستانت را حین سجده به هم بچسبان تا روی پشت دستت که پاک است سجده کنی؛ مراقب باش عمداً روی پیشانیت جای سجده نماند که در این صورت گرفتار شرک ریا شده و با این کار در نمازی که برای پروردگارت خوانده‌ای؛ شرک آورده‌ای و شرک گناهی بسیار بزرگ است.
روی تربت پدرم امام حسین علیه الصلاة و السلام سجده مکن؛ هرچقدر هم که این خاک مطهر باشد چون به نام تراب حسین نام گذاری شده ؛این بدعتی است که خدا و رسولش فرمان آن را نداده‌اند. اگر تراب نامی نداشته باشد مشکلی نیست ولی اگر به آن تراب حسین گفته شود و تو به این دلیل روی آن سجده کنی؛ این شرک در سجده است؛ سجده‌ای که باید پیشانیت برای پروردگارت انجام دهد ای نور چشم من؛ حتی اگر نیتت این باشد که روی خاک عادی داری سجده می‌کنی؛ این کار را نکن چون باعث می‌شود کسان دیگر گرفتار شرک شوند چون تو را در حال سجده کردن بر تراب حسین می‌بینند.
ولی تنها در زمان اضطرار این اجازه را به تو می‌دهیم؛ تا از مکر کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگرآلوده به شرک و بندگان مقرب خدا را با او شریک می‌گیرند؛ در امان باشی. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
از شکرگزاران باش و نسبت به شفاعت انبیاء؛ تمام انبیاء کافر باش و بدان شفاعت تماماً به دست خداست و رحمت او در برابر غضبش شفاعت تو را می‌کند به شرط این که از رحمت خداوند ارحم الراحمین مأیوس مباشی و با رحمت او –از همگان- بی‌نیاز شوی؛ رحمت خداوند ارحم الراحمینی که از همه آنها بیشتر نسبت به تو رحمت دارد و این که خداوند ارحم الراحمین است؛حجت تو در برابر پروردگارت است که هیچ معبودی جز او نیست؛ آیا خداوند سبحان حجت تو در برابرش را که همان ارحم الراحمین بودن اوست؛ رد خواهد کرد؟ سزاوار نیست در عالم وجود، کسی باشد -ولو از انبیاء و اولیا و صالحان- که بیش از خداوند و معبود ارحم الراحمین نسبت به تو مهربان‌تر و رحیم‌تر باشد. خداوند بیش از مادر و پدر و تمام مردم نسبت به تو رحیم است. ولی متأسفانه اکثر مردم ایمان نمی‌آورند مگر این که بندگان مقرب را شریک خدا کرده و ایمان خود را آلوده کنند. پس از من پیروی کن تا تو را به راه راست؛ راه پروردگار من و تو؛ راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [هود].
زمان نزول عذاب خداوند بر کسانی که از داعی حق پروردگارشان رومی‌گردانند نزدیک شده است پس منتظر باشید که من هم همراه شما منتظرم[ اشاره به آیه کریمه سوره هود: وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ ﴿٩٣﴾ ] وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
ردّ الإمام المهديّ على عبد الله الباحث عن الحقّ في رسالةٍ خاصةٍ
والحقّ أحقّ أن يتّبع فليس لدينا أسرار في تبيان الحقّ ..
اقتباس المشاركة : عبدالله الباحث
اقتباس المشاركة : الإمام ناصر محمد اليماني
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد خاتم الأنبياء والمرسلين، ويا حبيبي في الله إنّ حق الله أكبر من أيّ حقٍّ، وماذا بعد الحق إلا الضلال، فلا شفيع، ولا تسأل بحقّ أيّ عبدٍ كائنٍ من كان في الوجود فهو عبدٌ لله كما أنت عبدٌ لله ولك الحق في الله كما لأيٍّ من عباده، فكن من الشاكرين يا قرة العين، وسل ربك سبحانه بحق أسمائه الحسنى وصفاته العُلى، وكفى بالله وكيلاً فلا تدعو مع الله احداً ولا تتوسل بأحدٍ فهو أرحم بك من أمك وأبيك ومن كافة عبيده أجمعين، وأحبك في الله، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
—
انتهى الاقتباس من الإمام ناصر محمد اليماني
شكرا على الرد عزيزي في الله ناصر محمد، إني ألتزم في صلاتي أن أصلي على تراب الأرض ، و إن سجدت على تربة من تراب كربلاء فإني أفعل ذلك إلتزاما بأن أضع رأسي على الأرض أو ما ينبت من الأرض كالحصير و لا آسجد على السجاد استنادا الى الأحاديث المتواترة من محمد و آله؛ فما هو حكم السجود على السجاد؟ أعلم إنك اشترطت شروطا معينة في مسائل الصلاة، و ما أنا إلا عبد من عبيد الله و قريبك في السلالة و إني لأشم رائحة الطيب و الهدى في خطاباتك ، لا أريد أن أبايعك إلا بعد أن أستكمل قراءة بياناتك حتى أكون على بينة و يقين و قد استكملت بعون الله قراءة جميع ما ورد في بيان الصلاة و غيرها.
أن سيرة النبي ( صلَّى الله عليه و آله ) كانت السجود على الأرض ـ التراب ـ أو ما ينبُت منه كالحصير ، و كان ( صلَّى الله عليه و آله ) يَحُثُّ الآخرين عليه ، كما أن سيرة المسلمين في عهد الرسول ( صلَّى الله عليه و آله ) كانت السجود على أرض المسجد المفروشة بالحصى ، و كان المسلمون يحرصون على السجود على حصى المسجد رغم شدة حرارتها مما يؤكد ضرورة السجود على الأرض .
قال الإمام الباقر ( عليه السَّلام ) في جواب من سأله عن السجود على الزفت ـ يعني القير ـ : " لا و لا على الثوب الكرسف ، و لا على الصوف ، و لا على شيء من الحيوان ، و لا على الطعام ، و لا على شيء من ثمار الأرض ، و لا على شيء من الرياش.
و سئل الإمام الصادق ( عليه السَّلام ) عن الصلاة على البساط و الشعر و الطنافس ، فقال : " لا تسجد عليه ، و إن قمت عليه و سجدت على الأرض فلا بأس ، و إن بسطت عليه الحصير و سجدت على الحصير فلا بأس. وسائل الشيعة : 3 / 592
كان أحد الصحابة يسجد على كَوْرِ عمامته فأزاح النبي ( صلَّى الله عليه و آله )بيده عمامته عن جبهته. سنن البيهقي : 2 / 105
أسأل الله أن ينير قلوبنا و أن يعجل فرج قائم آل محمد و أن يحميه من كيد الأعداء
—
انتهى الاقتباس من عبدالله الباحث
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله ومن والاه واتّبع نهجه على بصيرةٍ من الله..
ويا قرة العين إني أجد أمر الله في مكان السجود له في محكم الكتاب هو طهارة الشيء الذي سوف تسجد عليه من الأوساخ الظاهرة ما استطعت تصديقاً لقول الله تعالى: {وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [الحج].
وإنما الطهارة من الأوساخ ليصبح نظيفاً، وكذلك تطهير الثياب من الأوساخ حين تشعر بأنها وَسِخَةُ المنظر أو الرائحةُ نجسةٌ تصديقاً لقول الله تعالى: {{وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾}} صدق الله العظيم [المدثر]، إلا أن تكون على سفرٍ فما جعل الله عليكم في الدين من حرجٍ.
والمهم أفضل السجود على شيءٍ طاهرٍ من الوساخة والرائحة النجسة المؤذية سواء يكون سجاداً أو عمامةً أو تراباً أو حصى، ودائماً الرائحة النجسة مؤذيةٌ شمّها، وحتى ولو لم تكن النجاسة ظاهرةً على مكان السجود بحاسة النظر فتكشف الرائحةَ النجسة حاسةُ الشمَّ.
ونفتيك بالحقّ أنه يجوز لك أن تسجد لربّك على كل شيءٍ طاهرٍ من الوساخة والرائحة القذرة الْبيّنة أنها وَسِخةٌ بالنظر إليها، وإذا لم تتنبه إلا بعد السجود فشممت أنّ رائحة مكان السجود نجسةٌ فلا تقطع الصلاة، فهنا تضمّ كفيك إلى بعضهما حين سجود الجباه، وذلك حتى تسجد على ظهر يديك الطاهرة، وإياك أن تتعمد إظهار العمدة على الجبهة بقصدٍ وتعمدٍ منك فتدخل في شرك الرياء بالإشراك في الصلاة لربك، إنّ الشرك لظلمٌ عظيم.
ولا تسجد على تراب أبتي الإمام الحسين عليه الصلاة والسلام مهما كان طاهرَ التراب بسبب تسميته بتراب الحسين فتلك بدعةٌ ما أمركم بها الله ورسوله، ولو كانت تراباً من غير تسمية فلا بأس بذلك، وأمّا وله اسم (تراب الحسين) فتسجد على ترابه فذلك شركٌ في سجود جبينك لربك يا قرّة العين، وحتى ولو كانت نيتك أنك تسجد على ترابٍ عاديٍّ فسوف تكون سبباً في شرك غيرك كونه يراك تسجد على تراب الحسين.
وعلى كل حالٍ نسمح لك فقط في حالة الاضطرار تُقاة مكر الذين لا يؤمنون بالله إلا وهم مشركون به عباده المقربين تصديقاً لقول الله تعالى: {مَن كَفَرَ بِاللَّـهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَـٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّـهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٦﴾} صدق الله العظيم [النحل].
وكن من الشاكرين، واكفر بشفاعة الأنبياءِ؛ الأنبياء جميعاً، واعلم أنّ الشفاعة لله جميعاً؛ تشفع لك رحمته من عذابه إن لم تكن مبلساً من رحمة الله أرحم الراحمين، واستغنِ برحمة من هو أرحم بك منهم جميعاً الله أرحم الراحمين، فتلك حجّتك على ربك لا إله غيره بأنّ الله أرحم الراحمين، فهل سوف ينكر الله سبحانه حجّتك عليه أنه أرحم الراحمين؟ فلا ينبغي أن يكون هناك في الوجود من هو أرحم من الله المعبود أرحم الراحمين أرحمَ بك من الأنبياء والأولياء والصالحين جميعاً وأرحمَ بك من أمّك وأبيك ومن الناس أجمعين، ولكن للأسف لا يؤمن أكثرُهم بالله إلا وهم مشركون به عبادَه المقربين، فاتّبعني أهدك صراطاً مستقيماً صراط ربي وربك الله العزيز الحميد تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [هود].
واقترب عذاب الله للمعرضين عن داعي الحقّ من ربّهم، فارتقبوا إني معكم رقيبٌ، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
____________
پاسخ امام مهدی به "عبد الله الباحث عن الحقّ" در نامه‌ای خصوصی. شایسته است از حق پیروی شود و ما در تبیان وروشن ساختن حق امری سری وپنهان نداریم.
